Καλή χώνεψη....

Έγραφα τις προάλλες σε ένα μου post σχετικά με τη Susan Boyle και την ξαφνική της φήμη:
"Δεν μπορώ να φανταστώ την πορεία της κας. Boyle. Θα μετατραπεί σε γραφικό κλόουν στα χέρια των εταιρειών; Ίσως. Η περίπτωσή της θα ξεχαστεί; Πιθανά."

Και διαβάζω χθες την ακόλουθη είδηση:
"Η γνωστή τραγουδίστρια Έφη Θώδη εισήχθη εσπευσμένα στο νοσοκομείο σε αλλόφρονα κατάσταση, δεμένη χειροπόδαρα, αφρίζοντας και φωνάζοντας «είμαι ο Θεός, είμαι ο Ναπολέων»".

Πρόκειται ολοφάνερα για την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Για πολλά χρόνια η κυρία Θώδη μου ήταν γνωστή ως αρκετά επιτυχημένη στο είδος της τραγουδίστρια δημοτικών τραγουδιών. Την καριέρα της ποτέ δεν την παρακολούθησα, πολύ δε περισσότερο τις τηλεοπτικές τις εμφανίσεις. Από τους βόθρους των τηλεοπτικών πλατώ επιλέγω να απέχω, διότι (ως βόθροι) είναι γεμάτοι τρωκτικά και κατσαρίδες - και βρωμάνε πολύ. Αλλά και ακούω και διαβάζω τι συμβαίνει γύρω μου.

Αυτή λοιπόν την ήδη γνωστή σε μέρος του κοινού κυρία επέλεξαν τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης (μεγάλε Πανούση) να χρησιμοποιήσουν. Την έβαλαν να γελοιοποιηθεί τραγουδώντας ξένα τραγούδια, της έδωσαν βήμα για να χαχανίζει και να αυτοπροβάλλεται, ενώ την ίδια ώρα οι "παρουσιαστές-ζόμπι" τη λοιδωρούσαν. Ακόμα και όταν άρχισε δημόσια να δηλώνει ότι θεραπεύει τον καρκίνο και ότι βλέπει οράματα με τον Άγιο Πέτρο, και ήταν στον καθένα προφανές ότι επρόκειτο για άτομο με ψυχολογικά προβλήματα, ουδενός το αυτί ίδρωσε. Μεγαλύτεροι τίτλοι, μεγαλύτερες εκπομπές, μεγαλύτεροι διθύραμβοι.... και η κυρία Θώδη σε ψυχιατρική κλινική. Την κατασπάραξαν, τη χώνεψαν και τα κοκκαλάκια έφτυσαν. Μέχρι τον επόμενο...

Υπάρχει μια προφητική ταινία της οποίας ο τίτλος μου διαφεύγει, στην οποία ο δολοφόνος στην ιστοσελίδα του παρουσιάζει το επόμενο θύμα του δεμένο και φιμωμένο. Όσο αυξάνει η επισκεψιμότητα της ιστοσελίδας, το θύμα βασανίζεται όλο και περισσότερο μέχρι που πεθαίνει. Οι τηλεπαρουσιαστές είναι οι δολοφόνοι μας σήμερα, κι εμείς τους οπλίζουμε το χέρι.

Αυτό που επιλέγουμε να ξεχνάμε είναι ότι τα επόμενα θύματα μπορεί να βρίσκονται πολύ κοντά μας...